Ebeveyn olmak inişli-çıkışlı upuzun bir yolculuk… Çocuklarınızın ilk kelimelerini duyduğunuz andan itibaren başlayan, büyük yaşam olaylarıyla, önemli dönemeçlerle dolu bir yol. İyi kötü geçen günlerin, birikmiş sonsuz deneyimin, ailecek birlikte yaşanan yılların sanki tak diye durduğu bir an gelir: Kuşlar yuvadan uçar; evin o küçük çocuklarının evden ayrılma zamanı gelir; üniversiteye giderler, evlenirler ya da taşınırlar ve işte o an birçok ebeveyn için boş yuva sendromu başlar. Nedir bu boş yuva sendromu ve ebeveynler üstesinden gelmek için neler yapabilir gelin yakından bakalım.
Üniversitelerin yeni dönemi başlamış; birçok genç ailelerinden uzakta bambaşka bir şehirde yeni yaşamlarına uyanmışken siz de “Ev birden bomboş kaldı, yavrum odasını ıssız bıraktı, sanki evin sesi soluğu eksildi” gibi söylemlerle serzenişler yaşıyorsanız, deneyimlediğiniz bu sendrom ile nasıl başa çıkacağınızı öğrenmek zihninizi, ruhunuzu rahatlatabilir ve kendinizi yeniden iyi hissetmeye başlayabilirsiniz.
İçindekiler
Boş yuva sendromunun belirtileri nelerdir?
Empty nest syndrome olarak da literatürde yer alan bu duygu durumu aslında hüzünle kederin mutlulukla burukluğun harmanlandığı; ebeveynlerin çocuklarının evden ayrıldıkları zaman yaşadıkları puslu bir his. Klinik bir tanı olmasa da, ebeveynlerin üzüntü ve yalnızlık yaşaması ile tanımlanan bu durum, aynı zamanda bir yas süreci.
Aslında her anne baba çocukları evden gittiğinde karşılaştıkları bu duyguyu tanımlayabilir ama yine de bazı işaretler boş yuva sendromu ile karşı karşıya olup olmadığınızı fark etmenize yardımcı olabilir. Boş yuva sendromunun en çok görülen belirtileri arasında şunlar yer alır:
- Amaç kaybı: Belki de vaktinizin çok büyük bir kısmını ilgilenerek, onlar için bir şeyler yaparak ya da onları düşünerek geçirdiğiniz çocuklarınız evden gittiğinde kendinizi kaybolmuş, sanki hayata dair herhangi bir gayeniz kalmamış gibi hissediyorsanız sebebi bu sendrom olabilir.
- Huzursuzluk: Çocuklarınız evden gittikten sonra ne yaparsanız yapın içinizde geçmeyen bir sıkıntı, eve hakim olan bir huzursuzluk hali varsa; sürekli endişeli bir ruh hali içerisindeyseniz, enerjiniz yoksa, hiçbir şeye odaklanamıyorsanız tüm bunlar boş yuva sendromu yaşadığınızın sinyallerini veriyor olabilir.
- İlişkisel çatışmalar: Çocuğunuz veya çocuklarınız evden ayrıldıktan sonra partnerinizle yalnız kaldıysanız ve evde baş başa kalmanızdan keyifli anlar yaratmak yerine ufak tefek birçok şeyden sorun çıkarıyor, tartışma başlatıyorsanız, daha önce olmadığı kadar çatışma yaşıyorsanız aranızdaki bu çekişmeli durum hem sizin hem de partnerinizin boş yuva sendromuyla baş etmeye çalıştığınızı gösteriyor olabilir.
- Duygusal dalgalanmalar: Ev boş kaldı diye durup dururken ağlıyor; gülerken birden hüzünlü düşüncelere dalıyor, sakinken hiçbir sebep olmamasına rağmen geriliyorsanız, kısacası yoğun duygusal dalgalanmalar yaşıyorsanız sebebi boş yuva sendromu olabilir.
Peki, tüm bu duygusal dalgalanmalar, endişeli ve huzursuz süreçlerle baş etmek, boş yuva sendromunu yenmek için ne yapmak gerekir?
Boş yuva sendromu ile başa çıkmanın yolları
Size bu konuda yol gösterecek, çocuklarınız evden gittikten sonra kendinize, yeni hayatınıza odaklanmanızı sağlayacak, hayatın tadını çıkarmanız için bakış açınızı değiştirmeniz gerektiğini hatırlatacak ipuçları:
1. Sosyal bağlarınızı güçlendirin
Eski arkadaşlarınızla yeniden bağlantı kurmak veya yeni arkadaşlıklar edinmek için zamanınızı kullanın. Yeni bağlantılar sunan yeni bir sosyal alana girmeye çalışın; atölyelere, eğitimlere ya da kurslara katılmaya çalışın. Arkadaşlıklara yatırım yapmak sağlıklı bir oyalanmadır ve yalnızlık duygularını hafifletir, ayrıca zihinsel ve duygusal gelişiminizi de destekler.
2. Yeni bir hobi edinin
Kimliğinizin farklı yönlerini keşfetmek ve ilgi alanlarınızı genişletmek, inanılmaz derecede tatmin edici bir yolculuk olabilir. Hazır bolca vaktiniz varken denemeye ne dersiniz? İster kitap kulübü ister yoga dersleri olsun, bölgenizdeki çeşitli etkinlikleri deneyin. Yeni bir aktivite, fiziksel ve zihinsel sağlığınızı korurken sosyal çevrenizi de genişletmenin harika bir yoludur.
3. Gelecek için hedefler belirleyin
İleriye dönük bir zihniyet benimsemek keder duygularını hafifletir, motivasyonu artırır ve sağlıklı bir bakış açısı duygusunu destekler. Hedefler belirlemek ve bunlara ulaşmak için çaba harcamak aynı zamanda özgün kimliğinizin gelişimini de teşvik eder. Yani, ebeveyn olmanın yanı sıra kendi benliğiniz için de bir şeyler yapmanız gerektiğini hatırlatır.
4. Partnerinizle yeniden bağlantı kurun
Partnerinizle size kalmış bir ev, baş başa kaliteli ve romantik zaman geçirmek için mükemmel bir fırsattır. İlişkinizdeki romantizmi yeniden canlandırmak için bu yeni alanı ve zamanı kullanmayı deneyin. Böylece sevgi dolu bir ev ortamı ve karşılıklı destekleyici, şefkatli bir ilişki kurabilir; partnerinizle aranızdaki bağı güçlendirebilirsiniz.
5. Öz bakımınıza önem verin
Kendinize bakmak için zaman ayırın. Rahatlatıcı bir köpük banyosu yapmak, lezzetli bir yemek pişirmek, koşuya çıkmak veya şükran günlüğü tutmak kendinizi çok daha iyi hissetmenizi ve artan zamanınızı en verimli şekilde değerlendirmenizi sağlayabilir. Sizi iyi hissettiren bir bakım rutini oluşturun.
6. Olumlu şeylere odaklanın
Çocuğunuzun / çocuklarınızın evden ayrılmasına üzülüyor olabilirsiniz; ancak bu durumun doğal bir süreç ve olumlu bir değişiklik olduğunu fark ettiğinizde bakış açınızı değiştirebilirsiniz. Yeni bir hayata başlamışlar, mutlu bir yuva kurmuşlar, iyi bir üniversite kazanmışlar… Çocuklarınızın bağımsızlığınızı kutlamanız gerektiğini hatırlayın ve olumlu tarafa odaklanın, onları bekleyen fırsatlar için, değişiklikler için heyecanlanmaya çalışın. Ayrıca, çocuklarınızı hayatın bu aşamasına getirdiğiniz için kendinizi de tebrik edin!
7. Çocuklarınızda iletişimde kalın
Teknoloji çağında yaşadığımızı unutmayın. Çocuklarınız ister bir sokak ötenizde ister dünyanın öbür ucunda yaşamaya başlamış olsun fark etmez; saniyeler içinde iletişim kurabilir, özlem giderebilirsiniz. Fiziksel mesafeler sevgi dolu sözcüklere engel değil… Böylelikle hem siz kendinizi daha iyi hissedebilirsiniz; hem de bu süreçte çocuklarınızın aklı sizde kalmaz 😊.
Boş yuva sendromu ne kadar sürer?
Aslında bu sorunun net bir cevabı yok; aileden aileye, kişiden kişiye değişebilir. Her ebeveyn farklı bir boş yuva sendromu deneyimi yaşayabilir; bazıları için sadece birkaç hafta sürebilirken, diğerleri için yıllarca sürebilir. Tipik olarak, ebeveynler birkaç ay boyunca boş yuva sendromunu yaşayabilirler ve sonrasında yavaş yavaş eski düzenlerine ve ruh hallerine dönebilirler. Yapılan bazı anketlere göre, birçok ebeveynde bu sendrom yaklaşık 3 ay sürmekte. Ancak, siz daha uzun süre bu duygularla baş ediyorsanız, zamanın her şeyin en iyi ilacı olduğunu unutmayın ve kendinize iyi gelecek rutinler yaratmaya gayret edin. Son olarak, yalnız olmadığınızı ve profesyonel destek alarak bu konuda size rehberlik edecek bir uzmanla ilerlemenin de etkili bir yöntem olduğunu kendinize hatırlatın.
İlginizi çekebilir: Yalnızca iyi değil aynı zamanda mutlu bir anne olmak isteyenlere tavsiyeler
