Sonbaharla birlikte yeni okul dönemi başladı. Çocuklarımız yaz tatilinde özgürce koşup, oynayıp ödevlerden ve bir nebze de olsa kurallardan uzak zaman geçirdiler. Haliyle rutin bir programa girmek, kurallara bağlı hareket etmek onları başlarda zorlayacaktır.
Bizim ebeveynler olarak çocuklarımızın üzerinde kurmaya çalıştığımız otorite, maalesef üçüncü bir şahsın kurduğu otorite kadar etkili olmayabiliyor. Annelik ve babalık içgüdüsü, “yapmam” dediğimiz bir şeyi yaptırtabiliyor. Fakat okulda öğretmenlerinin vermiş olduğu eğitimler sabırlı olmaları gereken yerde beklemeyi öğrenmeleri, kendi kendilerine yemek yeme alışkanlığı edinmelerini destekliyor.
Bizler okuldaki bu eğitime paralel olarak evde göstereceğimiz sevgi, şefkat ve güven duygusuyla onları motive etmeliyiz. Okula gitmek istemeyen ya da gitmemek için çeşitli bahanelere üreten çocuğumuza “ne demek gitmek istemiyorum, bak komşunun oğlu her gün gidiyor” tarzında itham edici bir yaklaşım yerine, “okula gitmek senin için çok faydalı, tüm arkadaşların gibi yeni bilgiler edinip bunu bizlerle paylaşabilirsin” gibi motive edici cümleler kullanmalıyız. Başka çocukları örnek göstermemeliyiz.
Çocuğumuz bir ya da iki dersi sevmeyebilir, bazı arkadaşlarından hoşlanmayabilir, sebze yemeklerini ayırabilir, bunları hoşgörü ile karşılanmalı, onun sevdiği ve yapmaktan hoşlandığı işi ve davranışlar üzerine yoğunlaşmalıyız. Eleştirilerimizi mümkün olduğunca yalnızken yapmalıyız. Başka insanların önünde rencide olması onu üzebilir ve özgüven eksikliği duymasına sebep olabilir. Başarılarını takdir etmeliyiz. Takdir görmek, çocuğumuzun çalışma arzusunu arttırıp sosyal ilişkilerini güçlendirecektir. Onunla okuldan geldikten sonra okulda neler yaptığına dair ufak sohbetler etmek bizimle olan diyaloglarını ve paylaşımlarını da arttıracaktır.
Ben oğlumla ilgili yaşadığım deneyimlerimde eleştirmemin ve başkalarının önünde uyarmamın eksilerini yaşadım. Motivasyonunu yüksek tutmanın ve mutlu çocuk yetiştirmenin birçok getirisi olduğuna kendimde ve çevremde tanık oldum. Sizin de otokontrol sağlayamadığınız konularda bir pedagogdan destek almanızı ve çocuk gelişimiyle ilgili kitaplar okumanızı öneririm.
İlginizi çekebilir: Okul çağındaki çocuklar nasıl beslenmeli?
Yazarın diğer yazıları için tıklayın.
